بازیافت در ایران سابقه ای نزدیک به ۶۰ سال دارد اولین کارخانه کود آلی در سال ۱۳۳۷ در اصفهان ساخته شد، چند سال بعد انگلیسیها یک کارخانه کمپوست در صالح آباد تهران تاسیس کردند. در سال ۱۳۴۸ کارخانه کمپوست اصفهان به واسطه عدم رعایت موازین بهداشتی تعطیل اما کارخانه جدیدی در سال ۱۳۶۸ جایگزین آن شد. در ادامه این روند نیز کارخانههای مختلف با هدف بهرهگیری از زباله به عنوان یک منبع برای تولید کالا و انرژی مورد نیاز ساخته شدند اما با توجه به آمارهای اعلام شده این کارخانهها تنها توانستهاند دو درصد بازیافت و ۱۹ درصد کمپوست را به ارمغان آورند.
کارخانه بازیافت و تولید کمپوست درشهرکرمانشاه درسال ۱۳۷۷ با مشارکت شهرداری و بخش خصوصی جهت اجرای طرحهای مدیریت پسماند تاسیس شد. شروع اجرای طرح درسال ۱۳۸۰ بود که با تفکیک زباله از منازل و اختصاص ۲ سطل زباله مجزا به هرخانوار آغاز شد و به طور همزمان برای افزایش سرعت اجرای پروژه، احداث کارخانه و خرید دستگاههای تفکیک زباله صورت گرفت.
طرح و احداث کارخانه کمپوست کهریزک در سال ۱۳۷۲ با دو واحد ۱۰۰۰ تنى در یک مجموعه در دستور کار شهردارى تهران قرار گرفت. این کارخانه علاوه بر تولید کمپوست روزانه مىتواند حدود ۳۰ تن اقلامى از قبیل کاغذ، مقوا، پلاستیک و انواع مصنوعات فلزى را جداسازى و آماده بازیافت کند.